40 dagen op weg naar Pasen, woensdag 2 april.

Broeder Frans was een bedelmonnik.

Elke dag scharrelde hij zijn kostje met bedelen bij elkaar,

Maar onderweg gaf hij alles weer weg aan mensen die het, volgens hem, meer nodig hadden dan hij.

Hij gaf niet alleen eten weg maar ook zijn sandalen of zelfs zijn pij.

De baas van het klooster, de abt, vond dat niet goed.

Daarom verbood hij hem nog iets weg te geven.

Op een dag kwam broeder Frans een landloper tegen zonder jas.

Hij had hem al bijna uit, toen hij zich herinnerde dat hij niets meer mocht weggeven. Wat nu?

“Ik zie dat je het koud hebt’, zei broeder Frans. ‘Ik mag mijn pij niet geven,

maar als je hem van me afpakt, zal ik niet tegenwerken’.

Dat liet de landloper zich geen twee keer zeggen.

Tevreden vervolgde broeder Frans zijn weg.