Allerheiligen en Allerzielen.

Op 1 en 2 november vieren we weer Allerheiligen en Allerzielen. Allerheiligen is een christelijk feest ter nagedachtenis aan alle heiligen en martelaren. Het is een jaarlijkse feestdag, die door rooms-katholieken en anglicanen op 1 november gevierd wordt. In de Rooms-Katholieke Kerk is het een hoogfeest.

Met Allerzielen, één dag later, herdenken de katholieken de overledenen. Het verschil met Allerheiligen is dat het niet om heiligen en martelaren gaat, maar om de herdenking van familieleden en vrienden. De nabestaanden bezoeken met Allerzielen vaak het graf van een overledene en herdenken hem of haar met bloemen en lichtjes.

Allerheiligen: lichtpuntjes in een donkere wereld.

Allerheiligen, 1 november. Misschien klinkt het als iets uit een oud kerkboek, maar het gaat eigenlijk over iets heel herkenbaars: mensen die goed doen. Mensen die het verschil maken. Mensen zoals jij.

Op deze dag staan we stil bij iedereen die leeft of leefde met een hart vol liefde, rechtvaardigheid en vergeving. Sommigen zijn bekend als ‘heiligen’, anderen zijn gewoon mensen die in stilte het goede deden — thuis, op school, in hun buurt. Misschien ken je er wel eentje.

Er is veel pijn in de wereld. Oorlog, eenzaamheid, stress, onzekerheid. Maar geloof is geen vlucht. Het is een kracht. Een innerlijk vuur dat zegt: “Het negatieve heeft niet het laatste woord.” Niet omdat we naïef zijn, maar omdat we geloven in iets groters. In het licht van Jezus, dat ook in ons kan schijnen.

Dus ja, jij kunt ook een lichtpuntje zijn. Door eerlijk te zijn. Door iemand te helpen. Door te vergeven. Door gewoon jezelf te zijn, maar dan met een warm hart.

Allerheiligen is niet alleen een feest van het verleden. Het is een uitnodiging voor vandaag. Voor jou.

Allerzielen  De dag erna, op 2 november, staan we stil bij onze overleden familieleden, vrienden en bekenden. We bezoeken hun graven, steken een kaarsje aan, leggen bloemen neer—vaak chrysanten, die symbool staan voor het eeuwige leven. Het is een moment om herinneringen te koesteren, verdriet te delen en hoop te vinden in het geloof dat de dood niet het einde is.

Ook voor jongeren kunnen deze dagen waardevol zijn. In een wereld vol prikkels en snelheid bieden ze ruimte voor stilte, reflectie en verbinding. Herdenken is niet ouderwets—het is menselijk. En het helpt ons om te beseffen dat we deel uitmaken van een groter geheel, gedragen door liefde en herinnering.

Laten we deze dagen niet alleen zien als traditie, maar ook als uitnodiging. Om samen stil te staan, te bidden, te herinneren. In de kerk, op het kerkhof, thuis. Want in het herdenken vinden we troost, en in het geloof vinden we kracht.

Ook in de basiliek van Hulst worden deze dagen gevierd: op zaterdagavond 1 november om 19.00 uur en op zondagmorgen 2 november om 10.00 uur.