Een bewogen vasten- en paastijd.

Beste parochianen, beste mensen,

In de afgelopen tijd heeft ‘het schip van onze Kerk’, in onze streken en wereldwijd,

vaak onder grote belangstelling, heel wat ‘meters gemaakt’. We leven in een snelle

wereld, waarin het geschreven woord vaak wat achterop komt. Maar dat mag geen

reden zijn om hier niet toch ook even te schrijven over die laatste tijd.

De veertigdagentijd bracht ons naar het feest van Pasen. Weet u nog op hoeveel

plekken in heel Zeeuws-Vlaanderen het vastenactieproject ten bate van het project

van pater Swinne in Colombia succesvolle aandacht kreeg?

Hoe we het paastriduüm vierden, waarbij de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het beleven van deze eenheid van vieringen door velen nog niet wordt meegedragen? De deelname aan de paaswake en de overweldigende deelname aan de vieringen van paaszondag stemmen ons daarentegen hoopvol. En het urbi en orbi (zegen voor de stad en de wereld) van paus Franciscus vanaf het balkon van de Sint Pieter in Rome ontroerde velen, wereldwijd.

En dan, Tweede Paasdag, in de ochtend, het overlijden van deze in heel de wereld

door katholieken en anderen geliefde paus. Vanaf dat moment stond de Kerk volop

in de schijnwerpers. Ook in Zeeuws-Vlaanderen hebben we de gelegenheid geboden deelneming te betuigen, en hebben we, aan de vooravond van de uitvaart, in de basiliek van Hulst een requiemmis opgedragen, waarin ook ruim aandacht was voor persoonlijke deelneming.

Op 26 april namen Kerk en wereld afscheid van paus Franciscus, die vervolgens werd begraven in de Santa Maria Maggiore, zijn eigen keuze.

Ik geef u graag nog de woorden mee die paus Franciscus verbond aan de laatste periode van zijn leven: “Het lijden dat in het laatste deel van mijn leven aanwezig was, heb ik aan de Heer opgeofferd voor wereldvrede en broederschap onder de volkeren.” En helemaal ten slotte: “De dood is niet het einde van alles, maar het begin van iets.”

Beste parochianen, beste mensen, en dan gaat het leven weer verder. Nu met het testament van paus Franciscus in ons aller bagage. Het is nu wachten op de verkiezing van de nieuwe bisschop van Rome, onze nieuwe paus. Op zijn schouders gaat een grote taak rusten. Bidden wij dat de H. Geest de kardinalen helpt vanuit een juiste onderscheiding tot een goede keuze te komen. En bidden wij dat

de H. Geest bij de nieuwe bisschop van Rome en bij onze Kerk mag zijn, en paus en Kerk mag helpen als ‘pelgrims van hoop’ de toekomst tegemoet te gaan.

Om het met nog andere woorden van paus Franciscus te zeggen: “Vooruit! En goede moed! We gaan naar buiten, de wereld tegemoet.”

pastoor Wiel Wiertz