Een woord van dank en hoop op onze parochiedag van 6 juli in de basiliek van Hulst.

Wat een zegen om samen parochie te zijn! Op de parochiedag van afgelopen zondag wilden we even stilstaan bij het afgelopen jaar — en vooruitkijken naar wat komt. Want we zijn samen op weg gegaan, als gemeenschap, als gelovigen, als vrienden van Jezus.

Zonder onze vrijwilligers zou er weinig gebeuren. Zij zijn de stille krachten achter alles wat leeft in onze parochie: van liturgie tot koffie, van catechese tot bloemen, van bezoekwerk tot techniek. Hun inzet is goud waard. Wij danken hen voor hun tijd, hun betrokkenheid en trouw. Afgelopen jaar zijn we begonnen aan een nieuwe weg: die van de missionaire parochie. Dat betekent niet dat we ineens alles anders moeten doen. Het betekent vooral dat we ons geloof niet voor onszelf houden, maar delen. Dat we durven uitnodigen, verwelkomen en getuigen van de vreugde die het geloof ons geeft.

Missionair-zijn begint klein. Met een gesprek. Een glimlach. Een uitnodiging.

En vooral: met een open hart. Wat ons onderweg kracht geeft, is dat we dit niet alleen hoeven te doen. Hij gaat met ons mee. Hij voedt ons — in zijn Woord en in het Sacrament. Elke zondag komen we samen rond de tafel van de eucharistie. Daar vieren we wie we zijn: een gemeenschap die leeft van genade, liefde en hoop. Daar worden we gevoed, bemoedigd en gezonden. Vanuit de eucharistie-viering gaan we verder, de wereld in met een open blik en aandacht voor een ander.

We hebben al mooie stappen gezet. En er liggen nog veel kansen voor ons. Laten we blijven bouwen aan een parochie waar mensen zich welkom voelen. Waar geloof gedeeld wordt. Waar Jezus zichtbaar wordt — in ons midden, in onze daden, in onze vreugde.

We vierden deze parochiedag met dankbaarheid. Voor elkaar. Voor onze gemeenschap. En voor de weg die we samen mogen gaan als vrienden van Jezus.

Na deze woorden van dank en hoop stond de koffie klaar, maar ook het gebak, gemaakt door vrijwilligers, waarvoor dank! Vervolgens was er soep met broodjes, ook weer klaargemaakt door vrijwilligers. De broodjes werden geschonken door bakker Goedhart uit Terneuzen en de muziek was van Etiënne Reyns.